Non igitur bene.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At certe gravius. Duo Reges: constructio interrete. Quid enim possumus hoc agere divinius? Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Erat enim Polemonis.

Si scieris, inquit Carneades, aspidem occulte latere uspiam, et velle aliquem inprudentem super eam assidere, cuius mors tibi emolumentum futura sit, improbe feceris, nisi monueris ne assidat, sed inpunite tamen;

Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;
Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?
Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.
Bork

De quibus etsi a Chrysippo maxime est elaboratum, tamen a
Zenone minus multo quam ab antiquis;

Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.
Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit?
Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.
At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.

Venit ad extremum;: Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.
Graccho, eius fere, aequalí?: Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
Bork: Si longus, levis.
An eiusdem modi?: Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.
Bork: Id mihi magnum videtur.
Quid ergo?: Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Sed quot homines, tot sententiae; Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Verum esto; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Bork Suo enim quisque studio maxime ducitur. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Verum hoc idem saepe faciamus.